بررسی باقیمانده های آنتی بیوتیکی تتراسایکلین و اکسی تتراسایکلین در عسل های تولیدی برخی کندوهای عسل استان خوزستان با استفاده از روش hplc

تتراسایکلین­ها در درمان بیماری لوک آمریکایی و اروپایی در زنبوران عسل به فراوانی مورد استفاده قرار می­گیرند.  عدم توجه زنبورداران به توصیه­های دامپزشکی در خصوص میزان و زمان مصرف دارو سبب افزایش بیش از حد مجاز باقی­مانده­ها، در عسل می­گردد.  با توجه به عوارض حاصل از این باقی­مانده­ها، نظیر مقاومت دارویی، ازدیاد حساسیت در مصرف­کنندگان و ....، در مطالعه­ی حاضر باقی­مانده دو داروی تتراسایکلین و اکسی­تتراسایکلین در برخی نمونه­های عسل مصرفی در خوزستان به روش hplc بررسی گردید.  تعداد 60 نمونه عسل از زنبورستان­های استان خوزستان جمع­آوری و مراحل آماده­سازی جهت  جستجوی باقی­مانده داروهای تتراسایکلین و اکسی­تتراسایکلین صورت گرفت.  بدین منظور 5 گرم عسل را جهت استخراج در 25 میلی­لیتر بافر مک ایوان حل کرده و کاملاً هموژن نموده و از صافی عبور داده و پس از کالیبره کردن دستگاه hplc ، مقدار 20 میکرولیتر از آن به دستگاه تزریق شد.  سپس میزان باقی­مانده داروهای مورد مطالعه، در عسل، تعیین شد.  این بررسی نشان داد که 14 (33/23 درصد) نمونه­ی عسل فاقد هر دو باقی­مانده تتراسایکلین و اکسی­تتراسایکلین بود حال آن که 31 (66/51 درصد)  نمونه دارای هر دو نوع باقی­مانده بود.  میانگین و خطای معیار باقی مانده­ی دارویی تتراسایکلین و اکسی­تتراسایکلین در نمونه­ی عسل­های حاوی باقی­مانده آنتی­بیوتیکی به ترتیب 38/31±23/119 و 02/37±636/167 میکروگرم بر کیلوگرم بود و در مجموع 46 (67/76 درصد) نمونه از مجموع 60 نمونه­ی عسل مورد بررسی در مطالعه­ی حاضر، از نظر باقی­مانده آنتی­بیوتیکی، مثبت بوده و اختلاف معنی­داری با مقدار صفر اعلام شده از سوی اتحادیه­ی اروپا، کدکس الیمانتاریوس و نیز سازمان غذا و دارو داشتند (05/0p≤).